 |
| William Blake - Antaeus Setting Down Dante and Vergil |
może to pierwsza i ostatnia modlitwa
w ciemności niewypowiedzianego słowa
braku wiary
niech się dzieje co się ma dziać
i oto właśnie się modlę
skoro nie ja tworzę swój dzień i noc
skoro niedotykana niedotknięta mimochodem
rzucam spojrzenia obcym mężczyznom
gdybym mogła uwierzyć nie bałabym się tego dnia
w którym pozwolę czyjemuś ciału wejść
we mnie ale po to tylko
żeby aż do płaczu triumfu bolało to cudze pragnienie
i wtedy pełna okrucieństwa
jakie dane jest tylko kobietom
będę szeptać twoje imię niechcący
ale tak żeby słyszał i cierpiał
jak ja będę cierpiała że nie jest tobą
że to nie twoje ręce tak misternie
rzeźbią bruzdy na moim ciele
że to nie ty szepczesz najczulsze świństwa
jakie dać może tylko miłość
że to nie ty aż do krzyku rozpaczy
chcesz mnie poczuć dotykając
niedotkniętą która z uśmiechem
wybaczającym chłopięce zapatrzenie
lekka wstaję i idę dalej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz